Ik had wel even nodig ja, om objectief te kunnen beschrijven hoe ik het ervaren heb. Na het stoppen was het avontuur nog niet voorbij. Terug naar mijn "gewoon" gezonde eetpatroon bleek nog lastiger dan ik dacht. Maar laat ik beginnen bij een begin.
De tweede maand paleo verliep duidelijk moeizamer. Nog steeds heerlijk aan het kokkerellen, lekkere gerechten, geen hongergevoel, geen brood was prima. Maar de afstand van mijn gezin leek steeds groter en dat ging me enorm tegen staan. Elke maaltijd wat anders voor mezelf op tafel zetten, andere boodschappen voor mezelf halen, niet van de kaart bestellen maar iets anders vragen. Ik was er echt beu van. En waar bleven die voordelen? Meer energie, betere stoelgang, betere huid.... ik heb er niets van gemerkt. Sterker nog, mijn huid was onrustiger dan voorheen, last van buikpijn, winderigheid en een zeeeer traaage stoelgang. Ook meer groente en fruit toevoegen deed het niet. Het enige positieve effect dat was mijn gewicht. En dat was nu net niet waar ik het voor deed.
Misschien had ik moeten doorzetten, om écht de resultaten te kunnen beoordelen. Ooit stopte ik met de anticonceptie pil waardoor mijn huidklachten ernstig toenamen. 2 jaar heb ik daarvoor nodig gehad, toen pas werd mijn huid rustiger. Maar in die 2 jaar was terug aan de pil voor mij geen optie, geen sprake van dat ik terug zou gaan naar het gebruik van die hormoon-ontregelende, borstkankerkans-vergrotende pil die ik ruim 20 jaar gebruikt heb. Maar paleo voor de rest van mijn leven? Mij niet gezien!
Nooit doen dus?
En dat is net wat het schrijven van dit blog mij zo moeilijk maakt. Ik wil paleo niet afkraken. Ik denk dat het een goede leefstijl is. Een goed eetpatroon met veel korte, intensieve trainingen en voldoende ruimte voor herstel en rust. Het beste misschien wel als je gaat kijken naar hoe wij mensen gebouwd zijn. Maar wij zijn niet meer die mensen in de oertijd. Als ik die tijd al overleefd had (was in elk geval nooit deze kant op getrokken :)) wist ik waarschijnlijk niet beter. Maakte ik mij niet druk over die vieze lucht die constant om me heen hing. Ging ik niet graag de kroeg in of het terras op en werd ik niet uitgenodigd bij vrienden en familie. At iedereen hetzelfde als ik en was er geen commentaar aan tafel. En als ik chagrijnig was, dan knuppelde ik mijn oerman waarschijnlijk gewoon zijn cave in...
Er zijn vast mensen (dat blijkt wel uit de vele enthousiaste verhalen op diverse sites) die het wel lukt om er hun leefstijl van te maken. Het is m.i. erg afhankelijk van je motivatie en van je sociale omgeving. Mij is het in elk geval niet gelukt, ik werd er over het algemeen niet blijer van. En dat is het hem nou net. Waarom zou je iets veranderen als je er op de langere termijn geen blijer mens van wordt? Met alles waarvoor je hebt gekozen en alles wat je doet?
En zo besloot ik dus te stoppen en nam ik de goeie dingen eruit mee. Zo had ik een aantal succesrecepten en kon ik gemakkelijk zonder brood. Nog meer mogelijkheden voor extra groenten en manieren om het eten van granen in de avond te verminderen. Maar wat daadwerkelijk gebeurde, dat had ik niet voorzien. Ik sloeg volledig los, ging dingen eten die ik al jaren niet meer at. Veel en vaak, gewoon omdat het kon. En gek genoeg, kilo's vlogen eraan, maar ik voelde me echt goed! Ik kreeg weer energie, kon weer naar de toilet en mijn huid werd weer rustiger.
Ik gaf mezelf een goed advies (al zeg ik het zelf :)); rustig afwachten, doorademen en langzaamaan herpakken. Dan komt het best weer goed. Precies! Niet gek doen, niet meer restricties maar langzaamaan grip terugpakken en doen wat wel bijdraagt aan je doel. En dat helpt. Een week of drie duurde het, nu gaat het weer beter. "Gewoon" gezonder eten, je lijf voeden. Met een maat voor alles. Voor mij voorlopig toch het beste "dieet". Dan ben ik blij, ben ik tevreden.
Zeker geen spijt.
Ik ben blij hoor, dat ik het heb ervaren. Ik heb er veel van geleerd. Zal het niemand aanraden, maar ook niet afraden. Doen wanneer je het echt wilt, maar wel met realistische verwachtingen en bewust en voorbereid op de mogelijke gevolgen. Voor mij nooit meer paleo? Wel hoor, regelmatig. Als onderdeel van het dagelijkse eetpatroon. Maar altijd met mijn gezin, "gewoon" gezellig samen.
